Life goes on with pain

زندگی با درد جریان دارد
P12
سلام من حالم بهتره و یه حس عجیبی بهم گفت که شرط هارو ولشون کنم و براتون پارت بذارم😂



{یک بوسه ز تو خواستم و شش دادی

شاگرد که بودی که چنین استادی}


ازنیمه شب گذشته بود و به اصرار پدر و مادر دلینا خانواده جونگ کوک نیز امشب مهمان این عمارت بودند صورت ها از آرایش پاک و لباس ها در کمد آویزان شده بود دلینا افکار آشفته ای داشت در تخت خود دراز کشیده بود و به سقف نگاه میکرد اندکی که گذشت تصمیم گرفت و بلند شد،به سمت تراسش رفت در را که باز کرد نسیم خنکی گونه هایش را نوازش کرد وارد شد و روی صندلی قرار گرفته نشست بیش از لباس خوابی نازک باز و از جنس حریر چیزی تنش نبود
به آسمان نگاه میکرد صاف بود صاف صاف آرزو میکرد که کاش زندگی اش هم مانند آسمان صاف بود .......
به صدای موبایلش به اتاق برگشت گوشی را برداشت و با دیدن اسم undefinedبیمارستان undefined صدایش را صاف کردو جواب داد
دلینا : سلام بفرمائید
-خانم جئون یکی از بیمارانتون که از بوسان برای ویزیت خدمتتون میرسید دردش گرفته اومده خودتون تشریف میارید یا بدم رزیدنت ها..
دلینا:تا اونجایی که یادمه تنها مریضم از بوسان خانم چوی بود درسته ؟؟
و اینکه رزیدنت کیه؟؟
- بله خانم چوی هستند و اینکه رزیدنت الانم خانم هان هستند والا ایشون سابقشون یه ماهم نمیشه من که نمیتونم اعتماد کنم حالا باز هرجور صلاح خودتونه
دلینا: نه نه اصلا ندید دست خانم هان خودمو میرسونم و اینکه خانم چوی طبیعی میخواد یا سزارین ؟؟
-ایشون سزارین میخواد
دلینا هم چنان که داشت از پله ها پایین میرفت تا دستگاه قهوه ساز رو روشن کنه گفت :خیله خب تخت روآماده کنید بفرستید بلوک زایمان دارم میام
- چشم امر دیگه ای ندارید ؟؟
دلینا: نه جانم عرضی نیست مشغول شید منم میام
بییب بییب .......
دلینا:وای الان چیکار کنم هوففففف خدایا آخه یه زن باردار باید وقتی دردش بگیره که من یه مهمونی طولانیو پشت سر گذاشتم و هیچ رزیدنت خوبی تو بیمارستان نیستتت!!!داشتم میرفتم سمت آشپزخونه که یه قهوه درست کنم خوابم نبره با دو نفر که با بالا تنه برهنه اونجا وایساده بودند مواجه شدم ............